donderdag 28 juli 2011

Taal en Cultuur in Sint Petersburg

Ik heb er weer een paar volle dagen opzitten, met lessen, cultuur en een stukje gewend raken aan de stad.

Wat de lessen betreft: we hebben deze week een ontzettend moeilijk stuk van de russische grammatica behandeld (voor de kenners: perfectief/imperfectief), het lukt me maar niet om dit goed onder de knie te krijgen. Dit vind ik dan weer best frustrerend, aangezien de rest van de grammatica vrij vloeiend ging trek ik het niet helemaal dat ik dit niet snap. Maar goed. Oefenen, oefenen, oefenen! Morgen nog 1 les en dan gaan 3 van de 6 mensen van mijn studiegroep naar huis. Vanaf maandag komt er wel weer 1 nieuwe persoon bij, dus dan zijn we met z'n vieren. Volgens onze lerares Katja gaan we dan 2 weken lang veel moeilijke grammatica behandelen. Ik ben benieuwd hoeveel moeilijker het nog kan worden...

Verder heb ik afgelopen dagen de nodige culturele dingen gedaan. Zondagavond een klassiek concert met muziek van Tjaikovski. Het was prachtig! We hadden plaatsen waarbij we de dirigent (een oudere man met een echt Sovjet-hoofd) aan konden kijken, het is mooi om te zien hoe hij bezig is. De pianist was ook een show an sich. Deze man was enorm, enorm dik. Hij leek tijdens het spelen al zijn gewicht in de strijd te gooien, waardoor zijn hele lijf meetrilde op de muziek. Het leek bijna alsof hij er een hartaanval van zou krijgen, maar uiteindelijk heeft hij alles uitgespeeld. Ik heb nog geprobeerd om er wat foto's van te maken, maar werd door een Russische juffrouw op mijn schouders getikt, foto's maken was niet de bedoeling.
Gisteravond heb ik het Zwanenmeer gezien in het Mikhailovky theater. Fantastisch! Enorm mooi theater, prachtige balletdansers. Ik ergerde me een beetje aan het publiek (veel Japanners en Amerikanen), er werd nogal veel geklapt midden in een dans, wat ik enigszins irritant vind. Maar verder was het een prachtige avond. In deze versie van het Zwanenmeer was er een 'ze leefden nog lang en gelukkig'-einde, waarbij de prins en Odette uiteindelijk het kwaad overwinnen en elkaar in de armen vliegen. Een tikje zoeter dan het origineel (waarbij Odette sterft), maar mooi uitgevoerd!

Verder raak ik steeds meer gewend aan de stad. Het is hier nooit stil, zelfs 's nachts niet. Honden, kinderen, auto-alarmen (2 nachten geleden duurde het een kwartier voor dit ophield), verkeer, al die mensen. Gisteren heb ik met iemand geprobeerd om uit te rekenen hoeveel mensen er in deze wijk wonen. We kwamen er niet helemaal uit, maar onze conclusie was 'in ieder geval heeel veel'!
Van plek A naar plek B komen gaat steeds makkelijker, de metro gaat prima en ik heb ook al kennis gemaakt met de Marzjoetka, een soort van busje. Prachtig systeem trouwens. Je loop het busje in, legt 30 roebel (75 cent) op een matje bij de chauffeur, en je kan gaan zitten tot je eruit wilt.
De metro sluit rond een uur of 12. Daarna is het logisch om met een taxi thuis te komen. Een nadeel van de locatie van ons appartement: we zitten op een eiland, en 's nachts tussen 1 en 3 zijn alle bruggen naar het eiland open, dus dan kan je simpelweg niet thuiskomen. Als je dus in het centrum bent en niet op tijd bedenkt dat je naar huis wilt, dan zit er niets anders op dan nog een biertje te nemen en te wachten tot de bruggen weer open zijn.

Komende dagen ga ik een planning maken voor wat ik nog wil zien, doen en leren. Aan de ene kant wil ik nog zoveel mogelijk van de stad zien, aan de andere kant moet ik ook echt meer studeren. Maar ja he, het is wel vakantie...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten